Gladoren, die gingen en gaan

 Hallo lieve lezers!

Deze derde zondag van de maand is het weer tijd voor een Happy Hike. Samen met een kleine groep wandelaars lopen we een route door onze prachtige provincie met af en toe een mooi of sterk verhaal.

Vandaag was ons vertrekpunt Station Wormerveer. Onderweg had ik al een behoorlijke regenbui gehad en ook de voorspellingen gaven aan dat we het niet droog zouden houden. Daarom, regenjack maar mee! 

Vanaf het station liepen we richting de Zaan om daarna bij de Zaanbrug de Zaan over te steken. Gelijk linksaf langs de indrukwekkende pakhuizen die daar nog staan. De pakhuizen hebben de namen van de landen waarmee handel werd gedreven.

We blijven de oever van de Zaan volgen en worden ondertussen ingehaald door sleepboten gevuld met cacao. Ook bij de scheepswerf wordt op deze zondagmorgen nog flink geklust.

We passeren een oud sluisje en lopen richting Oost-Knollendam. Achter ons dikke, donkere wolken maar tot op heden hebben we het nog steeds droog en worden we regelmatig vergezeld door het zonnetje.

Bij Oost-Knollendam gaan we het Wormer- en Jisperveld in. Een machtig mooi natuurgebied waar veel vogels zijn te spotten. We treffen er onze nationale vogel, de Grutto, die keurig blijft staan als al die mensen een foto gaan nemen. Even later zit er een grutto op een paaltje. Marjon vertelt dat deze dan vaak op wacht of op de uitkijk zit. Er is waarschijnlijk een nest in de buurt. En inderdaad, even later zien we een kleintje door het gras struinen...en zien we hoe de grutto een kraai wegjaagt en ons ook een seintje geeft: doorlopen.....

 

Vanwege het broedseizoen was een deel van het natuurgebied een stilte gebied en liepen we op een keurige afstand achter elkaar. Ook al waren we met meerdere mensen, je was hier echt één met de natuur en de vogels!

Aan het eind van het natuurgebied treffen we een heel bijzondere ANWB-paal. Niemand wist het verhaal achter deze wegwijzer, waarop één van de deelnemers bij het dichtstbijzijnde huis aanbelde om het te vragen. De bewoners wisten het ook niet, zij dachten dat het te maken had met een kunstroute uit het verleden. Dus mocht je het verhaal kennen achter “ging en gaan”, wij zijn er allemaal heel benieuwd naar! 

Halverwege onze wandeling hebben we een korte stop bij de Poelboederij. Een hele leuke stek met o.a.een waterspeelplaats voor kinderen, een bezoekerscentrum en de mogelijkheid om met een bootje het veld in te gaan. Terwijl wij daar onze van huis meegenomen boterham zaten te eten begon het toch echt te regenen. Gelukkig was het een buitje van korte duur!

We lopen verder richting Wormer en passeren de oude Bartelsluis. Dit exemplaar is buiten werking...

Met het zicht op de adelaar van de zeepziederij hadden we het laatste verhaal van onze tocht die begon bij de pakhuizen. Er werd verteld waarom Wormerveerders ook wel gladoren werden genoemd: van het werken met vetten en olie hadden zij vette handen. Omdat eerst de molens en later de machines veel lawaai maakten tijdens het persen van de olie, konden zij elkaar niet goed verstaan en hielden dan de vaak vette hand bij het oor wat hierdoor glad werd; gladoren....

Ook schijnt het zo te zijn dat in Wormer en Wormerveer veel mensen woonden die “Laan” heten. Het waren in elk geval mensen met een behoorlijke invloed. Daarom het grapje: “er zijn meer lanen dan straten”. Wij liepen ook nog door een mooi klein laantje midden op het industriegebied.

En dan komen we weer aan bij de Zaanbrug en vervolgen onze weg richting het station waar de auto’s staan. We hebben weer een mooie tocht gelopen en 14 kilometer in de benen. Een afwisselende tocht langs o.a. een stukje de industrie van de Zaanstreek en door het hele mooie Wormer- en Jisperveld. Met uitzondering van dat ene buitje bleef het verder droog en kwam ook regelmatig de zon om het hoekje kijken.

Wil je me blijven volgen op mijn wandelingen? Dat kan! Je kunt je (gratis) abonneren op mijn blog wat voor mij natuurlijk leuk is. Net als jouw reactie; ik kijk er naar uit!

Voor nu wens ik je weer een hele mooie week en tot gauw!

-x-

Annet