Koiere en Kaike

  Hallo lieve lezers, Dit weekend stond in het teken van de lentewandeling van mijn eigen wandelvereniging. Zij organiseren 2 x per jaar een wandelweekend waarbij je de mogelijkheid hebt om zaterdag en/of zondag lekker te lopen. Deze lentewandeling vertrok vanuit het dorpscafé in Abbekerk en omdat ik vaker op zondagmorgen loop, heb ik die traditie maar voortgezet. Het is eigenlijk helemaal niet zo ver bij mijn huis vandaan, maar eigenlijk kom ik er nooit. We liepen eerst een stukje door het dorp. Best mooi hier!  Na het dorp over een rustige weg langs boerderijen waar de koeien al heerlijk buiten stonden. Het is weer een prachtige zonnige dag al is ook vandaag de wind weer fris. Toch gaat op gegeven moment mijn vest echt uit. Van de koeien lopen we via de bollenvelden…. naar het dorp Sijbekarspel. Onderweg mooie huizen en een mooie beschilderde garage. Bij de plaatselijke voetbalvereniging is een rustpunt. Koffie en thee zijn verkrijgbaar en we mogen ook gebruik maken van de toiletten.

  Hallo lieve lezers, Na een nacht goed slapen hadden we ook deze ochtend de mogelijkheid om deel te nemen aan een korte meditatie in de kapel van het klooster. Als ik er binnenkom zijn de lichten nog uit en branden er geen kaarsen. Maar na het lezen van een mooie paasoverdenking worden de kaarsen aangestoken en de lampen aangedaan. Het is Pasen!  Na de meditatie ons laatste ontbijt samen. Er worden mooie woorden gesproken en Christina heeft voor elk van ons een persoonlijk kaart geschreven.  Ook is er nog een andere pelgrim in het klooster. Hij loopt (alleen) het Kloosterpad. Om zijn bagage te lichter te maken wil hij het boek wat hij gelezen heeft, aan één van ons geven. Ik ben de gelukkige en mag “De vierde dimensie” van Hans Peter Roel in mijn tas doen. Wanneer ik het heb gelezen zal ik dit doorgeven aan één van de anderen.  Dan is het moment om te vertrekken. Onze bagage hebben we in de hal van het klooster achtergelaten. Deze krijgen we op het station van Nijmegen weer terug zoda

  Hallo lieve lezers! En dan is het zaterdag, de zaterdag vóór Pasen ook wel Stille zaterdag genoemd. Voor wie wil, starten we deze ochtend om 06.00 uur met een stiltewandeling. Natuurlijk wil ik hier bij zijn! Je snapt, de wekker ging vroeg!  We verzamelen om die tijd op de parkeerplaats en worden daar verrast met een beker warme thee. Het is koud, of is het fris?  Als de thee op is gaan we op pad. Stil en vertraagd, onze zintuigen gebruikend om geuren, geluiden en kleuren waar te nemen. We lopen op het ritme van onze ademhaling en worden getrakteerd op een kakofonie van geluiden. Zo lopen we de zonsopkomst tegemoet. Wanneer de zon bijna opkomt wordt het ineens stil. De vogels stoppen met fluiten en ook wij zijn al de hele tijd stil. We zien hoe de zon de aarde al verwarmd en worden getrakteerd op een hele grote oranje zon! Wat een prachtig gezicht deze zonsopkomst op stille zaterdag. Langzaam lopen we terug naar het klooster waar het ontbijt op ons wacht. We maken weer ons lunchpakke

Hallo lieve lezers! Na een wat mindere nacht; smal bed, ander kussen en alle indrukken van gisteren die nog door mijn hoofd gingen, vandaag op tijd er uit. Voor wie wil is er om 7.30 uur een korte meditatie in de kapel.  Het is vandaag Goede Vrijdag en Christina leest De Uitnodiging van Oriah mountain Dreamer voor. Na een meditatief moment verlaten we de kapel voor ons ontbijt. Ook het ontbijt is een lust voor het oog!  We maken ook ons lunchpakketje klaar en vertrekken dan met onze chauffeurs richting Wijchen-Leur voor onze 2e etappe naar Afferden.  Nog voordat er maar één kilometer hebben gelopen hebben we ons 1e ringetje van vandaag al te pakken!  Van Leur lopen we naar Hernen. Opnieuw door een prachtig natuurgebied en komen zo aan in Hernen. Een beetje een slapend stadje maar de horeca is open en om op elkaar te wachten is dat natuurlijk de perfecte locatie!  Wanneer we weer compleet zijn kunnen we weer op pad. We passeren kasteel Hernen.  Onze volgende stop is bij de kapel op de K

  Hallo lieve lezers, Zoals ik al eerder had gemeld, zou ik in april 4 dagen rond Nijmegen gaan lopen. Afgelopen donderdag was het dan eindelijk “de (eerste) dag”. Vooraf hadden we (de andere deelnemers en ik) een uitgebreide reisbrief gekregen en ook een lijst met de deelnemers. Voor mij geen één bekende naam. Best spannend om met een groep onbekenden vier dagen te gaan wandelen. Maar ach, als het niets is, zijn het “maar” vier dagen. Die kom ik wel door! Toch enigszins gespannen vertrok ik die donderdagochtend vroeg richting Malden. En zoals bijna altijd, was ik ruim op tijd aanwezig in de lunchroom Petit Malden.  Alvast een tip: als je daar ooit in de buurt bent, ga naar binnen en kies uit één van de vele gebakjes die bijna vers voor je neus worden gemaakt. Hoeveel soorten ze hebben, dat heb ik niet geteld, maar het zijn er héél veel!  Maar ook de koffie is er heerlijk! Wanneer we uiteindelijk met z’n allen rond de tafel zitten is de sfeer in de groep gelijk heel goed. Een beetje he