Saai, saaier, saaist!

 Hallo lieve lezer,

Op deze zaterdagmorgen ging de wekker op de gewone “ik-moet-vandaag-werken-tijd”. Niet omdat ik moet werken, maar ik wil vandaag de 4e etappe van de West-Friese Omringdijk lopen.

Met de trein van  8.30 uur vertrok ik richting Schagen en vanaf daar met de buurtbus naar Eenigenburg. Dat was het eindpunt van de vorige keer en daarom het startpunt van vandaag.

En daar ging ik weer op pad. Richting Kolhorn. Ik loop door Eenigenburg een dorp met ongeveer 170 inwoners. Hiervan was ik er al drie tegengekomen toen ik nog in de bus zat. Ik laat het dorp achter me en ga de West-Friese dijk op. Laat ik hier nou vorige week en ook vanmorgen al met de bus overheen zijn gegaan. Nu loop ik er! 

De dijk is saai. Hij ligt hoger dan het land links en rechts. De dijk loopt iets schuin af en dat loopt niet echt lekker. Langs de dijk passeer ik een aantal wielen. Vroeger beukten de  noorderstormen  op de dijk met allerlei risico’s Een dijkdoorbraak ging gepaard met kolkend geweld, waardoor achter de dijk een groot gat uitgeschuurd werd. Zo’n gat werd een ‘wiel’ genoemd, maar ook ‘weel’ of ‘waal’. Om zo’n wiel werd dan weer opnieuw een dijk gelegd. Zo ontstonden opvallende kronkels in de dijk, die nu nog goed te zien zijn.

Ik loop dus heel saai over de dijk, en niet een klein stukje, maar toch gauw een kilometer of acht richting Schagen. Ik passeer het mooie Sint Maarten en kom via een mooi grindpad aan in Schagen. Hier trakteer ik mezelf op een heerlijke Nespresso op de Markt. 

Na de koffie weer verder door Schagen op weg naar Kolhorn. Via een graspad kom ik onder aan de dijk en mag dan lekker omhoog klimmen. Opnieuw loop ik over de dijk mét opnieuw een wiel. Ik loop om Schagen heen en kom dan uit bij het kanaal van Schagen-Kolhorn. Ik passeer opnieuw een gemaal. Want al dat overtollige water moet wel worden afgevoerd....

Langs het kanaal loop ik weer over een grasdijk, tussen de schapen, dat is wel gezellig maar het laatste stuk loop ik achter een trekker die gif aan het spuiten is.... niet echt een succes. En zo kom ik langzaam aan in Kolhorn. Ik loop een heel klein stukje in het oude Kolhorn en ben dan al bij de bushalte. Ik hoef maar even te wachten en kan dan in de buurtbus stappen die mijn weer naar het mooie Obdam terugbrengt.

Het weer viel iets tegen: er was beter voorspeld maar het bleef droog en later kwam toch nog de zon door de wolken.

Het was een saai stuk lopen. Over de kronkelige dijk en grasdijk. Maar ik ben op de helft en ga nu aftellen! Ergens volgende maand zal ik aan de vijfde etappe gaan beginnen. Op weg naar Medemblik!

Natuurlijk vind ik het leuk als je mijn wandelingen blijft volgen. Je kan je (gratis) abonneren op mijn blog wat voor mij natuurlijk leuk is. Net als jouw reactie; ik kijk er naar uit!

Voor nu wens ik je weer een hele mooie week en tot gauw!

-x- Annet.