Valse start!

 Hallo lieve lezer!

Op dit moment heb ik een weekje vakantie en die wil ik o.a. gebruiken om lekker te gaan lopen.Al geruime tijd heb ik het boekje van de West-Friese Omringdijk in huis en het werd toch wel een keer tijd om daar aan te beginnen.

Daarom trok ik afgelopen vrijdag mijn wandelschoenen aan en vertrok ik op vrijdagmorgen met de trein naar Hoorn, het startpunt van de West-Friese Omringdijk! 

Als snel zat ik op de route maar ik had nog geen 200 meter afgelegd of het eerste probleem deed zich voor. De wandelboulevard was afgesloten en hoge hekken met een groot bord versperden mij de weg.

Ik had wel gelezen dat er werkzaamheden waren  maar niet begrepen dat het wandelpad echt was afgesloten. Dan maar over de dijk verder. Met verkeer is dat niet echt prettig lopen maar het was niet erg druk. Halverwege kwamen twee dames mij tegemoet lopen en zij liepen wel op de grasdijk.... iets verder was het voor mij mogelijk om ook op de grasdijk te komen en zo liep ik gezellig tussen de schapen, echt over de West-Friese Omringdijk.

Een stuk verder opnieuw grote hoge hekken die de weg versperden vanwege de dijkverzwarende werkzaamheden en kon ik weer niet verder lopen. Nu volgde er een omleidingsroute. En zo liet ik de dijk achter me en liep ik door Scharwoude richting de provinciale weg. Het voordeel is wel, dat ik nu weet waar het tuincentrum van Kees Braas is... 

Bij de provinciale weg was het even zoeken naar de stickers die de route aangeven, maar omdat ik wist waar ik heen moest om de originele route te vervolgen was het eigenlijk een peuleschil. En zo liep ik dus in plaats van over de grasdijk met muggen over het fietspad langs de provinciale weg. 

Een grasdijk loopt heel anders dan een geasfalteerd fietspad. Nu kon ik lekker doorlopen om dan zomaar op het punt te komen waar ik de originele route weer kon volgen. 

Ik verlaat het fietspad en loop over een smal dijkje langs de Beemsterringvaart. Ik passeer het Oude Gemaal en kom aan in Oudendijk. 

Opnieuw loop ik over een grasdijk met rechts de Beemsterringvaart en links, “ poëzie tussen de bomen”.  De grasdijk loopt rustiger, maar ik moet wel goed opletten waar ik mijn voeten zet. Via deze grasdijk kom ik aan in Avenhorn. Ongemerkt best wel heel dicht bij huis.... 

Ook in Avenhorn weer een omleiding omdat bij een storm de hoge voetgangersbrug deels is omgewaaid. Opnieuw hekken die de toegang versperren. Deze omleiding was mij bekend en zo loop ik een stukje door Avenhorn. Zodra het kan weer een brug over naar de andere kant over een dijkje. Rustig verder lopen in de Mijzenpolder.

Ik blijf op de dijk lopen en halverwege ga ik even over een mega-lange voetgangersbrug om een duidelijke  foto te kunnen maken van de banpaal van de stad Hoorn. De banpaal markeerde het rechtsgebied van een stad, het gebied waar je uit verbannen kon worden. De banneling moest niet alleen weg uit de stad, maar soms ook uit een groter gebied.

De dijk volg ik tot aan Ursem. Ik mocht weer een brug over en langs een kinderboerderij en kwam toen aan bij het eindpunt van deze etappe. De bushalte was om de hoek en ik moest even wachten op de buurtbus die mij weer naar Obdam bracht.

Met uitzondering van een beetje miezerige regen had ik prima wandelweer. M’n regenjack heb ik wel even aangehad maar dat kon al snel weer uit. Als ik met de volgende etappes ook zulk weer heb ben ik dik tevreden. Best wel stoer, al zeg ik het zelf, 17 kilometer in m’n eentje gelopen...

En die valse start, die ben ik al weer vergeten.

Ik heb de smaak weer te pakken, dus binnenkort vast etappe nummer 2. 

Natuurlijk vind ik het leuk als je mijn wandelingen blijft volgen en een reactie achterlaat! 

Tot gauw 

-x-