Hernieuwde kennismaking

 Hallo lieve lezers!

Vandaag had ik een hernieuwde kennismaking met het Westerborkpad. Hernieuwde?? Jazeker! In februari 2020 had ik de eerste kilometers van dit pad gelopen maar vanaf half maart zat het hele land op slot en mochten we niet meer met de trein voor ons plezier…. Verder lopen zat er toen even niet meer in.

Ondertussen heb ik natuurlijk niet helemaal stilgezeten. Met mijn oudste dochter liep ik het Elfstedenpad en alleen heb ik De West-Friese Omringdijk soldaat gemaakt. 

Inmiddels is mijn oudste zus met pensioen. Zij had aangegeven dit pad ook wel (gedeeltelijke) te willen lopen en daarom hadden wij voor deze zaterdag afgesproken. Nog een beetje twijfelachtig vanwege het weer maar toch doorgezet. 

Ons “meetingpoint” was voor de Hema op het Centraal Station van Amsterdam. Een hele goede keuze want het regende pijpenstelen in Amsterdam en ik had geen goed regenjack mee. Ik heb mezelf daarom eerst getrakteerd op een poncho van de Hema.

Nadat we ons waterproof hadden aangekleed gingen we op pad. Misschien snap je het al, maar we waren nog geen 3 bruggen verder of het was droog…. De poncho kon weer uit! We waren lekker aan de wandel, langs de Westertoren en het Anne Frankhuis.  Héél vroeger zijn wij hier samen ook geweest. Toen stonden we nog buiten op de gracht te wachten om naar binnen te mogen, tegenwoordig is er een heel glazen huis omheen gebouwd. 

Via de grachten en o.a. de negen straatjes liepen we naar het Rembrandtplein en via de Bakkerstraat naar de Amstel. Over de Bakkerstraat maakten we flauwe grapjes. Het is een straatje van niks maar wel in het centrum van Amsterdam! We passeren de Stopera en het monument “Nooit meer Auswitz”.

Het Nooit meer Auswitz-monument was de vorige keer deels onzichtbaar door de bloemen na de herdenking. Nu konden we de gebroken spiegels van het door Jan Wolkers gemaakte monument duidelijk zien.

Ondertussen was het wel tijd geworden voor een kop koffie. Die namen we tegenover de hoofdingang van Artis. 

Na de koffie gingen we weer verder. Langs de Hollandse Schouwburg, een verzamelplaats voor opgepakte Joden die vanaf hier werden gedeporteerd naar o.a. Westerbork, langs Artis en door het Oosterpark. Zo kwamen we aan in de Transvaalbuurt. Hier woonden ten tijde van de oorlog veel Joden maar ook mijn zus heeft hier in de Transvaalstraat gewoond. We hebben nog even bij hun oude huis gekeken: het was inmiddels flink gemoderniseerd.

Omdat we op het laatste stuk van onze route mogelijk geen horeca tegen zouden komen hebben we in de Linnaeusstraat bij Patisserie Kwekkeboom een heerlijk broodje kroket gegeten.  Terwijl wij binnen zaten te eten viel er buiten weer een klein buitje.

Gelukkig scheen de zon toen wij weer verder gingen. Via het Muiderpoortstation lopen we door de Indische buurt die tot mijn verbazing bij Zeeburg hoort. Ze hebben hier een gezellige buurttuin en er staat een reiger boven op een auto, midden in de stad! 

We passeren de Joodse Begraafplaats; de eerste. Hoeveel zullen er nog volgen op ons pad?  Door het hek ziet  het er armoedig en een beetje verwaarloosd uit. Wij zijn dat toch heel anders gewend! 

Voor de verandering lopen we over een dijk. Dit keer de Oosterringdijk en komen dan via wat oude huisjes ineens aan bij het Nieuwe Diep waar we kunnen genieten van het weidse uitzicht.

We lopen door het Flevopark, onder de A1 door komen langs het tolhuisje Diemen binnen. 

De route brengt ons keurig naar het station en vanaf daar nemen we de trein naar huis. Eerst samen naar Amsterdam Centraal en vanaf daar scheiden onze wegen zich weer.

Al met al hebben we een heerlijke wandeldag gehad. Prima wandelweer, met uitzondering van de eerste bui, veel gezien, lekker bijgepraat en daardoor heel wat minder foto’s gemaakt en weer 15 kilometer in de benen! 

Natuurlijk vind ik het leuk als je mijn/onze wandelingen blijft volgen en een reactie achterlaat!

Een hele fijne week en tot gauw!

-x-

Annet