Lopend van Bussum naar Hilversum.
Hallo lieve lezers,
Afgelopen week liepen mijn zus en ik weer een etappe van het Westerborkpad. Ditmaal liep ook mijn zwager gezellig met ons mee!
Onze tocht begon in Bussum. We hadden afgesproken om elkaar te ontmoeten op het perron waar mijn trein zou aankomen. Nou was dat een héle lange trein. Maar precies daar waar mijn zus en zwager stonden te wachten ging voor mij de deur van de trein open. Een goed voorteken??
Zoals gezegd begonnen we in Bussum. Eerst werden we langs een Joodse synagoge geleid en verder in de route langs weer een Joodse begraafplaats. Hier waren vrijwilligers hard aan het werk om de boel netjes te houden.
We dronken onze koffie bij 11 O’Coffee. Echt een aanrader als je eens in Bussum bent! Het adres is Brinklaan 102.
Na de koffie met een heerlijke plak homemade bananenbrood vervolgden wij onze weg richting de Bussumerheide. Het was jammer dat de heide niet meer volop in bloei stond maar ondanks dat genoten wij enorm van alles wat er groeit en bloeit.
De lange rechte weg over de heide wordt ook wel “gebed zonder end” genoemd maar voor mij/ons voelde dat beslist niet zo. En al lopende en pratende voort komen we aan in Hilversum.
Bij het station Hilversum-Mediapark hebben we weer een stop voor onze lunch. Wij zusjes namen een tosti van Turks brood met kaas en mijn zwager had, naar zijn zeggen, een heerlijke omelet.
Vanaf hier is het niet meer zo heel ver naar het station van Hilversum, het eindpunt van deze etappe. Maar eerst komen we nog langs een oude politie-post uit 1919 naar een ontwerp van W.M. Dudok. We hebben onderweg al heel wat ontwerpen van hem gezien en nu komen we er achter dat er hier zelfs een Dudok-route is!
We passeren het station en lopen dan langs het huis van een fam. Philips. Zij hadden hier een Winkel van Sinkel welke in 1942 door de nazi’s in beslag werd genomen. De familie keerde toen noodgedwongen terug naar Amsterdam waar zij in april 1943 bij een razzia werden opgepakt. Zij werden naar de Hollandsche Schouwburg gebracht en vanaf daar naar kamp Westerbork getransporteerd. De Stolpersteine of struikelstenen komen we op veel plaatsen op onze route tegen. Het is een, over heel Europa verspreid, monument voor de slachtoffers van het nationaalsocialisme.
Na deze korte omweg komen we weer aan bij het station en scheiden onze wegen zich. Mijn zus en zwager vertrekken richting Den Haag en ik ga met de trein via Amsterdam Centraal naar huis.
Het was een heerlijke dag om te lopen. De hele route was het droog. Pas op het station vielen de eerste druppels naar beneden. We hebben het weer getroffen!
Natuurlijk vinden we het leuk als je onze/mijn wandelingen volgt en een reactie achterlaat!
Hopelijk weer tot gauw!
-x-
Annet.
Reacties
Een reactie posten