Amersfoort en weer door….

 Hallo lieve lezers,

Afgelopen zaterdag was ik weer met mijn zus op pad om een etappe van het Westerborkpad te lopen.

We troffen elkaar iets na 10 uur op het station Amersfoort Centraal. Voor deze dag staat een rondje Amersfoort op het programma.

We verlaten het station aan de voorzijde. Het is nog best fris (of is het koud?) en ook mistig. In een kleine wereld lopen we eerst langs de huizen richting Kamp Amersfoort. Duidelijk te merken dat we op de Amersfoortse berg zijn. Er zitten flink wat klimmetjes in dit stukje van de route.

De route door Kamp Amersfoort was minimaal gemarkeerd en ook de vlaggenmast (een herkenningspunt) ontbrak. Gelukkig kon een passerende man die zijn hond uitliet ons vertellen waar, in de zomermaanden, de vlaggenmast staat. Kamp Amersfoort was een klein en provisorisch kamp dat in de periode 1914-1945 onder toezicht van de Duitse politie stond. Vele Joden waren hier in afwachting van hun deportatie naar kamp Westerbork. 

We passeren het monument “De Stenen Man”; een massagraf van 49 mensen en lopen daarna door de handmatig gegraven 350 meter lange schietbaan. De trap geeft aan hoe diep er was gegraven. 

Na Kamp Amersfoort lopen we verder en passeren het monument van De Ladder van Armando. Een in brons uitgevoerd kunstwerk.  

Onze koffiestop hebben we na 5 kilometer bij restaurant Zuiver. Heerlijke koffie waar we echt van genieten! Terwijl wij koffie drinken verdwijnt de mist en komt er een lekker zonnetje tevoorschijn. Het lijkt wel lente! 

Daarna lopen we weer verder en passeren we het Russisch Ereveld en lopen dan over een zandzandverstuiving terug richting Amersfoort. We gaan dwars door het centrum. Amersfoort is zo te zien een gezellige winkelstad. 

We lopen langs de Sint Joriskerk en onder de waterpoort door. We verbazen ons over de hoeveelheid water die wordt gespuid.

Daarna laten we het centrum van Amersfoort achter ons en lopen langs de spoorlijn richting station Amersfoort Vathorst. Het is zulk mooi weer geworden dat onze jassen los kunnen en we wel op een bankje onze van huis meegenomen lunch willen opeten. Helaas, we komen geen bankjes tegen.

Vlak voor station Vathorst treffen we wel een bankje maar besluiten dan toch om door te lopen naar het station. Het begint ondertussen alweer wat af te koelen. We zijn ruim op tijd voor onze treinen (of te laat voor de vorige) zodat we nog gezellig samen op een bankje op het perron ons broodje kunnen eten.  En daarna gaan we elk in een andere trein weer huiswaarts.

Vandaag hebben we weer 16 kilometer van dit Westerborkpad gelopen, zijn we inmiddels halverwege etappe nummer 10 ( van de 29) en hebben ook het 100 kilometerpunt van de in totaal 342 kilometer gepasseerd.

Onze volgende etappe lopen we volgend jaar. 

Natuurlijk vinden we het leuk als je onze/mijn wandelingen blijft volgen en een reactie achterlaat!

Hopelijk weer tot gauw!

-x-

Annet