De zonsopkomst tegemoet

 Hallo lieve lezers!


En dan is het zaterdag, de zaterdag vóór Pasen ook wel Stille zaterdag genoemd. Voor wie wil, starten we deze ochtend om 06.00 uur met een stiltewandeling. Natuurlijk wil ik hier bij zijn! Je snapt, de wekker ging vroeg! 


We verzamelen om die tijd op de parkeerplaats en worden daar verrast met een beker warme thee. Het is koud, of is het fris?




 Als de thee op is gaan we op pad. Stil en vertraagd, onze zintuigen gebruikend om geuren, geluiden en kleuren waar te nemen. We lopen op het ritme van onze ademhaling en worden getrakteerd op een kakofonie van geluiden. Zo lopen we de zonsopkomst tegemoet.



Wanneer de zon bijna opkomt wordt het ineens stil. De vogels stoppen met fluiten en ook wij zijn al de hele tijd stil. We zien hoe de zon de aarde al verwarmd en worden getrakteerd op een hele grote oranje zon! Wat een prachtig gezicht deze zonsopkomst op stille zaterdag.



Langzaam lopen we terug naar het klooster waar het ontbijt op ons wacht. We maken weer ons lunchpakketje klaar en vertrekken dan even na 9 uur in stilte vanaf het klooster in Velp richting Wijchen Leur.

Het is de derde dag van onze tocht en bij sommige van ons is de man met de hamer langs geweest. Er zijn er een aantal met wat darmklachten, een heeft knieën als knotwilgen en dankzij de wandelwol van Christina kunnen de mensen met blaren ook nog meelopen. 




We genieten van de stilte om ons heen, het geluid van de vogels en hebben afgesproken om het eerste uur echt in stilte te lopen. In dit uur lopen we over een dijk richting Keent, een heel mooi natuurgebied waar in de 2e Wereldoorlog ook een vliegveld was. Het is hier fijn lopen. Geen auto’s, motoren of (brom)fietsen. Het is er echt stil.




Na een goed uur lopen treffen we een horecagelegenheid en laten we ons de koffie met appelgebak weer goed smaken.




Na de koffie lopen we verder richting Ravenstein waar we hebben afgesproken voor een gezamenlijke lunch. Onderweg scoren we nog een ringetje.



Daarna beginnen we aan het laatste deel van onze tocht. Van Ravenstein lopen we via Niftrik naar Wijchen. In Wijchen bezoeken we even een boerderijwinkel en kopen daar dropjes met de toepassen naam “varkenskeutels”. 



We lopen door een woonwijk in Wijchen, saai maar autovrij! Daarna nog even door een tunneltje en dan de saaie, lange Leurseweg naar het eindpunt van deze etappe.

Bij de horecagelegenheid genieten we extra van ons etappedrankje met bitterballen. Ook deze etappe hebben we allemaal volbracht. Het was voor sommige van ons echt lopen karakter. Petje af voor de wandelaars want opnieuw was het 20 kilometer!


Ondertussen komen de chauffeurs ons weer ophalen en worden we teruggebracht naar het klooster. Even lekker douchen en dan weer een heerlijk 3 gangen diner.

We bespreken weer even het programma voor morgen, beginnen met het inpakken van onze tassen en kruipen dan weer vroeg onder de wol! Het is onze laatste nacht in het klooster en morgenochtend weer een meditatie voor wie dat wil.

Voor nu, dank je wel voor het lezen en leuk als je een reactie achterlaat!

Tot gauw!

-x-

Annet.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Onderweg naar Westerbork.

Een explosie van stempels! De 6e etappe.

Wildlife in Egmond!