Het zit er op…

 Hallo lieve lezers,

Na een nacht goed slapen hadden we ook deze ochtend de mogelijkheid om deel te nemen aan een korte meditatie in de kapel van het klooster.

Als ik er binnenkom zijn de lichten nog uit en branden er geen kaarsen. Maar na het lezen van een mooie paasoverdenking worden de kaarsen aangestoken en de lampen aangedaan. Het is Pasen! 

Na de meditatie ons laatste ontbijt samen. Er worden mooie woorden gesproken en Christina heeft voor elk van ons een persoonlijk kaart geschreven. 

Ook is er nog een andere pelgrim in het klooster. Hij loopt (alleen) het Kloosterpad. Om zijn bagage te lichter te maken wil hij het boek wat hij gelezen heeft, aan één van ons geven. Ik ben de gelukkige en mag “De vierde dimensie” van Hans Peter Roel in mijn tas doen. Wanneer ik het heb gelezen zal ik dit doorgeven aan één van de anderen. 

Dan is het moment om te vertrekken. Onze bagage hebben we in de hal van het klooster achtergelaten. Deze krijgen we op het station van Nijmegen weer terug zodat we er niet de hele dag mee hoeven lopen.

De start van vandaag is in Winssen bij de dijktempel van Huub en Adelheid Kortekaas. Zij zijn de ontwerpers van het icoon van de Walk of Wisdom. 

In de vloer van de dijktempel staat de tekst ‘ieder mens is een unieke zaailing van Moeder Aarde’. We proberen er, door gebruik te maken van onze schaduwen, een foto van te maken. Dit lukt helaas niet.

Op de dijk, voor het monument onze 1e groepsfoto en dan op pad. Richting Nijmegen.

We lopen eerst een heel stuk over dijk langs de Waal. Het is opnieuw een prachtig zonnige dag en al snel kan het vest uit. We passeren mooie stukken van Nederland.

Op gegeven  moment gaan we van de dijk af, het struingebied in. We lopen nu vlak langs de Waal waar het druk is met vrachtboten. Ergens aan een boom hangt zelfs een schommel waar we natuurlijk even “op” moeten en er loopt ook nog een kudde konikpaarden!

Dan gaan we weer richting de dijk en bij het Dijkmagazijn genieten we weer van de welverdiende koffie met appelgebak. Ook scoren we hier weer een ringetje voor aan onze pelgrimsveter.

In de verte zien we Nijmegen en de Stevenskerk al liggen maar we hebben nog wel wat kilometers af te leggen. Toch komen we (bijna) vanzelf bij het bord van Nijmegen.

We passeren de sluis en lopen dan over een grasdijk langs de oude energiecentrale. Hier op de dijk genieten we van de broodjes van onze lunchpakketten uit het klooster. Dan is het in verhouding nog maar een klein stukje naar de Stevenskerk.

We passeren de Waal via een brug, gaan dan aan de andere kant van het water weer verder langs de stranden richting de spoorbrug. Het is duidelijk merkbaar dat het én Pasen is én mooi weer is. Het is er druk met wandelaars en fietsers! Iets wat we niet echt meer gewend zijn.

Als we de spoorbrug weer over zijn gegaan lopen we over de Waalkade. Ik voel me een beetje toerist in eigen land. Bij het Labyrint wachten we weer op elkaar om dan samen de laatste kilometer naar de Stevenskerk te lopen.

We passeren wat smalle straatjes en voordat we de kerk ingaan lopen we langs het beeld van Moenen en kijken we even de duivel in de ogen.

In de kerk, bij het icoon van de Walk of Wisdom, onze laatste groepsfoto. De ontbrekende ringetjes krijgen we nog niet omdat we de tocht niet helemaal hebben gelopen. Een reden te meer om ook de andere 3 etappes te lopen!

Van de kerk lopen we naar de Hemel waar het afscheidsdrankje op ons wacht.

Dan beginnen we aan het allerlaatste stukje wandelen van deze heel bijzondere dagen. We lopen naar het station van Nijmegen en krijgen daar onze bagage. We nemen afscheid van elkaar en dan gaan elk weer onze eigen kant op. Ook vandaag hebben we weer een mooie 19 kilometer in de benen.

Voor nu dank je wel voor het lezen. Natuurlijk vind ik het leuk als je mijn wandelingen blijft volgen en een reactie achterlaat.

Tot gauw!

-x-

Annet.